MULK Suresi Meali

Bismillâhirrahmânirrahîm





67 / MULK - 1Tebârekellezî bi yedihil mulku ve huve alâ kulli şey’in kadîr(kadîrun).

Mülk elinde (kudretinde) olan O (Allah) Mübarek'tir. Ve O, herşeye kaadirdir.

67 / MULK - 2Ellezî halakal mevte vel hayâte li yebluvekum eyyukum ahsenu amelâ(amelen), ve huvel azî zul gafûr(gafûru).

“Sizin hanginizin en güzel ameli yapacağını” imtihan etmek için ölümü ve hayatı yaratan O'dur. Ve O; Aziz'dir, Gafûr'dur.

67 / MULK - 3Ellezî halaka seb'a
semâvâtin tibâkâ(tibâkan), mâ terâ fî halkır rahmâni min
tefâvut(tefâvutin), ferciıl basara hel terâ min futûr(futûrin).

Gökleri yedi tabaka (7 kat) olarak yaratan O'dur. Rahmân'ın
yaratmasında bir uyumsuzluk göremezsin. Haydi bakışını çevir (tekrar
bak), bir yarık (çatlak) görüyor musun?

67 / MULK - 4Summerciıl basara kerreteyni yenkalib lieykel basaru hâsien ve huve hasîr(hasîrun).

Sonra iki defa daha bakışını çevir (bak). Bakışın aciz ve yorgun olarak sana (geri) döner.

67 / MULK - 5Ve lekad zeyyennes semâed dunyâ bi mesâbîha ve cealnâhâ rucûmen liş şeyâtîni ve a’tednâ lehum azâbes saîr(saîri).
Ve
andolsun ki, dünyanın semasını kandillerle süsledik. Ve onları,
şeytanlar için (atılacak) taşlar kıldık. Ve onlar için alevli ateşin
azabını hazırladık.

67 / MULK - 6Ve lillezîne keferû bi rabbihim azâbu cehennem(cehenneme), ve bi’sel masîr(masîru).

Ve Rab'lerini inkâr edenler için cehennem azabı vardır. Ve (o), ne kötü varış yeri!

67 / MULK - 7İzâ ulkû fîhâ semiû lehâ şehîkan ve hiye tefûr(tefûru).

Oraya (cehenneme) atıldıkları zaman onun kaynayan korkunç sesini (gürlemesini) işittiler.

67 / MULK - 8Tekâdu temeyyezu minel gayz(gayzi), kullemâ ulkıye fîhâ fevcun seelehum hazenetuhâ e lem ye’tikum nezîr(nezîrun).
(Cehennem)
nerede ise öfkesinden çatlayacak gibi olur. Oraya herbir grup
atılışında onun (cehennemin) bekçileri onlara: “Size nezir (uyarıcı)
gelmedi mi?” diye sordu.

67 / MULK - 9Kâlû belâ kad câenâ nezîrun fe kezzebnâ ve kulnâ mâ nezzelallâhu min şey'in entum illâ fî dalâlin kebîr(kebîrin).
Onlar
(cehenneme atılanlar) dediler ki: “Evet, bize nezir gelmişti. Fakat biz
onu yalanladık ve Allah hiçbir şey indirmemiştir, siz ancak büyük bir dalâlet içindesiniz, dedik.”

67 / MULK - 10Ve kâlû lev kunnâ nesmeu ev na'kılu mâ kunnâ fî ashâbis saîr(saîri).

Ve: “Eğer biz işitmiş veya akıl etmiş olsaydık, alevli ateş halkı arasında olmazdık.” dediler.

67 / MULK - 11Fa’terefû bi zenbihim, fe suhkan li ashâbis saîr(saîri).

Böylece günahlarını itiraf ettiler. Artık ateş ehli (Allah'ın rahmetinden) uzak olsun.

67 / MULK - 12İnnellezîne yahşevne rabbehum bil gaybi lehum magfiretun ve ecrun kebîr(kebîrun).

Muhakkak ki onlar, gaybda Rab'lerine huşû duyarlar. Onlar için mağfiret ve büyük ecir vardır.

67 / MULK - 13Ve esirrû kavlekum evicherû bih(bihî), innehu alîmun bi zâtis sudûr(sudûri).

Ve sözünüzü gizleyin veya onu açıklayın. Muhakkak ki O (Allah), gönüllerde olanı en iyi bilendir.

67 / MULK - 14Elâ ya’lemu men halak(halaka), ve huvel latîful habîr(habîru).

Yaratan (yarattığını) bilmez mi? Ve O; Lâtif'tir, Habîr'dir (haberdar olandır).

67 / MULK - 15Huvellezî ceale lekumul arda zelûlen femşû fî menâkibihâ ve kulû min rızkıh(rızkıhî), ve ileyhin nuşûr(nuşûru).

Arzı size zelil kılan (boyun eğdiren) O'dur. Artık onun omuzlarında
(üzerinde, dağlarda, ovalarda) dönüp dolaşın ve O'nun rızkından yeyin.
Ve neşir (yeniden var olup huzurunda toplanma) O'nadır.

67 / MULK - 16E emintum men fîs semâi en yahsife bikumul arda fe izâ hiye temûr(temûru).

Gökyüzündeki Kişinin (Allah'ın), o (yer) sallandığı zaman sizi, yere geçirmesinden (geçirmeyeceğinden) emin mi oldunuz?

67 / MULK - 17Em emintum men fîs semâi en yursile aleykum hâsıbâ(hâsiben) fe se ta’lemûne keyfe nezîr(nezîri).
Veya
gökyüzünde olan Kişinin (Allah'ın) sizin üzerinize (taş yağdıran)
fırtına göndermesinden (göndermeyeceğinden) emin mi oldunuz? O taktirde
uyarım nasılmış, yakında öğreneceksiniz (bileceksiniz).

67 / MULK - 18Ve lekad kezzebellezîne min kablihim fe keyfe kâne nekîr(nekîri).

Ve andolsun ki, onlardan öncekiler de yalanladılar. O zaman azabım nasıl oldu?

67 / MULK - 19E ve lem yerev ilet tayri
fevkahum sâffâtin ve yakbıdn(yakbıdne), mâ yumsikuhunne iller
rahmân(rahmânu), innehu bi kulli şey’in basîr(basîrun).

Onlar, üstlerinde sıra sıra süzülerek kanat çırpan kuşları görmüyorlar
mı? Onları Rahmân'dan başkası tutmuyor. Muhakkak ki O, herşeyi en iyi
görendir.

67 / MULK - 20Emmen hâzellezî huve cundun lekum yensurukum min dûnir rahmân(rahmâni), inil kâfirûne illâ fî gurûr(gurûrın).

Veya Rahmân'dan başka size yardım edecek olan bu askerler kimdir? Kâfirler sadece gurur (aldanma) içindeler.

67 / MULK - 21Emmen hâzellezî yerzukukum in emseke rızkah(rızkahu), bel leccû fî utuvvin ve nufûr(nufûrın).
Ya
da eğer (Allah), onun rızkını tutarsa (keserse), sizi rızıklandıracak
olan bu kişiler kimlerdir? Hayır, onlar haddi aşmada ve (haktan) uzak
olmakta ısrarla devam ettiler.

67 / MULK - 22E fe men yemşî mukibben alâ vechihî ehdâ emmen yemşî seviyyen alâ sırâtın mustekîm(mustekîmin).

Öyleyse yüzüstü sürünerek yürüyen kimse mi daha çok hidayete ermiştir, yoksa Sıratı Mustakîm üzerinde düzgün (dimdik, seviyeli) yürüyen mi?

67 / MULK - 23Kul huvellezî enşeekum ve ceale lekumus sem’a vel ebsâre vel ef’ideh(ef’idete), kalîlen mâ teşkurûn(teşkurûne).
De
ki: “Sizi inşa eden (yoktan yaratıp var eden) ve size işitme, görme ve
idrak etme hassalarını veren O'dur. Ne kadar az şükrediyorsunuz?”

67 / MULK - 24Kul huvellezî zereekum fîl ardı ve ileyhi tuhşerûn(tuhşerûne).

De ki: “Sizi yeryüzünde çoğaltıp yayan O'dur. Ve O'na haşrolunacaksınız (huzurunda toplanacaksınız).”

67 / MULK - 25Ve yekûlûne metâ hâzel va’du in kuntum sâdikîn(sâdikîne).

Ve: “Eğer siz, (sözünüzde) sadıksanız, bu (azap) vaadiniz ne zaman?” derler.

67 / MULK - 26Kul innemel ilmu indallâhi ve innemâ ene nezîrun mubîn(mubînun).

De ki: “Bu ilim ancak Allah'ın indindedir. Ve ben sadece (Allah'ın azabını) açıkça bildiren bir nezirim (uyarıcıyım).”

67 / MULK - 27Fe lemmâ reevhu zulfeten sîet vucûhullezîne keferû ve kîle hâzellezî kuntum bihî teddeûn(teddeûne).
Fakat
onu (azabı), yakın olarak gördükleri zaman inkâr edenlerin yüzleri
karardı. Ve onlara: “Bu sizin kendisini davet ettiğiniz (ne zaman diye
sorduğunuz) azaptır.” denildi.

67 / MULK - 28Kul ereeytum in ehlekeniyallâhu ve men maıye ev rahımenâ fe men yucîrul kâfirîne min azâbin elîm(elîmin).
De
ki: “Gördünüz mü, şâyet Allah, beni ve benimle beraber olanları helâk
etse veya bize rahmet etse, bundan sonra kâfirleri elîm azaptan kim
kurtarır?”

67 / MULK - 29Kul huver rahmânu âmennâ bihî ve aleyhi tevekkelnâ, fe se ta’lemûne men huve fî dalâlin mubîn(mubînin).

De ki: “O, Rahmân'dır, O'na îmân ettik (âmenû olduk) ve O'na tevekkül ettik.” Artık açıkça dalâlette olan kimdir, yakında bileceksiniz.

67 / MULK - 30Kul e re’eytum in asbaha mâukum gavren fe men ye’tîkum bi maîn maîn(maînin).

De ki: “Gördünüz mü, şâyet sizin suyunuz yerin altına geçse, o zaman size akarsuyu kim getirir?”