SAF Suresi Meali

Bismillâhirrahmânirrahîm





61 / SAF - 1Sebbeha lillâhi mâ fîs semâvâti ve mâ fîl ard(ardı), ve huvel âzîzul hakîm(hakîmu).

Göklerde ve yerde olanlar, Allah'ı tesbih etti (ve etmekte). Ve O; Azîz'dir, Hakîm'dir.

61 / SAF - 2Yâ eyyuhellezîne âmenû lime tekûlûne mâ lâ tef’alûn(tef’alûne).

Ey âmenû olanlar! Yapmayacağınız şeyi niçin söylüyorsunuz?

61 / SAF - 3Kebure makten indallâhi en tekûlû mâ lâ tef’alûn(tef’alûne).

Yapmayacağınız bir şeyi söylemeniz Allah'ın katında, büyük suç oldu.

61 / SAF - 4İnnallâhe yuhıbbullezîne yukâtilûne fî sebîlihî saffen ke ennehum bunyânun mersûs(mersûsun).

Muhakkak ki Allah, kendi yolunda saf bağlayarak savaşanları sever.
Onlar sanki birbirine birleştirilerek kuvvetlendirilmiş binalar
gibidir.

61 / SAF - 5Ve iz kâle mûsâ li kavmihî
yâ kavmi lime tû'zûnenî ve kad ta'lemûne ennî resûlullâhi ileykum, fe
lemmâ zâgû ezâgallâhu kulûbehum, vallâhu lâ yehdîl kavmel
fâsikîn(fâsikîne).

Ve Hz. Musa, kavmine şöyle demişti: “Ey kavmim! Muhakkak ki ben, sizin
için Allah'ın Resûl'üyüm, (böyle) olduğumu bildiğiniz halde niçin bana
eziyet ediyorsunuz?” Artık onlar (Hakk'tan) dönünce, Allah da onların
kalplerini döndürdü. Allah, fâsıklar kavmini hidayete erdirmez.

61 / SAF - 6Ve iz kâle îsebnu meryeme yâ
benî isrâîle innî resûlullâhi ileykum musaddikan li mâ beyne yedeyye
minet tevrâti ve mubeşşiren bi resûlin ye’tî min bagdîsmuhû
ahmed(ahmedu), fe lemmâ câehum bil beyyinâti kâlû hâzâ sihrun
mubîn(mubînun).

Ve Meryemoğlu İsa (A.S) şöyle demişti: “Ey İsrailoğulları! Muhakkak ki
ben, elimdeki Tevrat'ta olan herşeyi tasdik eden ve benden sonra
gelecek, ismi Ahmed olan Resûl ile müjdeleyen, size (gönderilmiş)
Allah'ın Resûl'üyüm.” Fakat onlara beyyineler (mucizeler, deliller)
getirdiği zaman onlar: “Bu apaçık sihirdir.” dediler.

61 / SAF - 7Ve men azlemu mimmenifterâ alallâhil kezibe ve huve yud’â ilel islâm, vallâhu lâ yehdîl kavmez zâlimîn(zâlimîne).

İslâm'a (teslime) davet olunurken, Allah'a karşı yalan uyduran kimseden daha zalim kim vardır? Ve Allah, zalimler kavmini hidayete erdirmez.

61 / SAF - 8Yurîdûne li utfiû nûrallâhi bi efvâhihim vallâhu mutimmu nûrihî ve lev kerihel kâfirûn(kâfirûne).

Onlar, ağızları ile Allah'ın nurunu söndürmeyi istiyorlar. Ve Allah, kâfirler kerih görseler bile nurunu tamamlayacak olandır.

61 / SAF - 9Huvellezî ersele resûlehu bil hudâ ve dînil hakkı li yuzhirehu aled dîni kullihî ve lev kerihel muşrikû(muşrikûne).

Resûl'ünü hidayet
ile ve (esasları unutulmuş olan) dînlerin hepsinin üzerine, izhar etmek
(açıklayıp doğrusunu ispat etmek) için, Hakk dîn (Allah'ın ezelî ve
ebedî olan dîni) ile gönderen O'dur. Ve müşrikler, kerih görseler bile.

61 / SAF - 10Yâ eyyuhellezîne âmenû hel edullukum alâ ticâretin tuncîkum min azâbin elîm(elîmin).

Ey âmenû olanlar! Sizi elîm azaptan kurtaracak bir ticaret için, size yol göstereyim mi?

61 / SAF - 11Tû'minûne billâhi ve
resûlihî ve tucâhidûne fî sebîlillâhi bi emvâlikum ve enfusikum,
zâlikum hayrun lekum in kuntum ta'lemûn(ta'lemûne).

Allah'a ve O'nun Resûl'üne îmân edersiniz ve Allah'ın yolunda
canlarınızla ve mallarınızla cihad edersiniz. İşte bu, sizin için
hayırdır. Keşke bilseniz.

61 / SAF - 12Yagfir lekum zunûbekum ve
yudhılkum cennâtin tecrî min tahtihel enhâru ve mesâkine tayyibeten fî
cennâti adn(adnin), zâlikel fevzul azîm(azîmu).

Sizin günahlarınızı mağfiret eder. Ve sizi altından nehirler akan
cennetlere koyar. Ve sizi adn cennetlerinde güzel meskenlere
yerleştirir. İşte bu, fevz-ül azîmdir (büyük kurtuluştur).

61 / SAF - 13Ve uhrâ tuhıbbûnehâ, nasrun minallâhi ve fethun karîb(karîbun), ve beşşiril mû’minîn(mû’minîne).

Ve seveceğiniz başka bir şey, Allah'tan yardım ve yakın bir fetih. Ve mü'minleri müjdele.

61 / SAF - 14Yâ eyyuhellezîne âmenû kûnû
ensârallâhi kemâ kâle îsebnu meryeme lil havâriyyîne men ensârî
ilâllâh(ilâllâhi), kâlel havâriyûne nahnu ensârullâh(ensârullâhi), fe
âmenet tâifetun min benî isrâîle ve keferet tâifeh(tâifetun), fe
eyyednellezîne âmenû alâ aduvvihim fe asbehû zâhirîn(zâhirîne).

Ey âmenû
olanlar! Allah'ın yardımcıları olun! Meryemoğlu İsa (A.S)'ın
havarilere: “Kim Allah'a (ulaşmak için) benim yardımcılarım olur?”
dediği zaman, havarilerin: “Biz Allah'ın yardımcılarıyız.” dediği gibi.
Bunun üzerine İsrailoğulları'ndan bir grup îmân etti, bir grup inkâr
etti. O zaman îmân edenleri düşmanlarına karşı destekledik. Böylece
onlar üstün geldiler.