NUH Suresi Meali

Bismillâhirrahmânirrahîm





71 / NUH - 1İnnâ erselnâ nûhan ilâ kavmihî en enzir kavmeke min kabli en ye’tiyehum azâbun elîm(elîmun).

Muhakkak ki Biz, Hz. Nuh'u kendi kavmine: “Kavmini onlara, elîm azap gelmeden önce uyar.” diye (resûl olarak) gönderdik.

71 / NUH - 2Kâle yâ kavmi innî lekum nezîrun mubîn(mubînun).

(Hz. Nuh, kavmine) şöyle dedi: “Ey kavmim! Muhakkak ki ben, sizin için apaçık bir nezirim (uyarıcıyım), (öyle ki).”

71 / NUH - 3Eni’budûllâhe vettekûhu ve etîûn(etîûni).

Allah'a kul olmanız, O'na karşı takva sahibi olmanız için. Ve bana itaat edin (tâbî olun).

71 / NUH - 4Yagfir lekum min zunûbikum
ve yûahhırkum ilâ ecelin musemmâ(musemmen), inne ecelallâhi izâ câe lâ
yuahhar(yûahharu), lev kuntum ta’lemûn(ta’lemûne).

(Allah da) sizin günahlarınızı mağfiret etsin (günahlarınızı sevaba
çevirsin) ve sizi belirlenmiş bir zamana kadar tehir etsin (ömür
versin)! Muhakkak ki Allah'ın eceli (onun belirlediği an) gelince tehir
edilmez. Keşke siz bilmiş olsaydınız.

71 / NUH - 5Kâle rabbi innî deavtu kavmî leylen ve nehârâ(nehâran).
(Hz.
Nuh, Rabbine) şöyle dedi: “Rabbim, Muhakkak ki ben kavmimi gece ve
gündüz (ruhlarını Sana ulaştırmayı dilemeye) davet ettim.”

71 / NUH - 6Fe lem yezidhum duâî illâ firârâ(firâran).

Fakat benim davetim, (benden) kaçışlarından (uzaklaşmalarından) başka bir şeyi artırmadı.

71 / NUH - 7Ve innî kullemâ deavtuhum li
tagfire lehum cealû esâbiahum fî âzânihim vestagşev siyâbehum ve esarrû
vestekberûstikbârâ(vestekberûstikbâran).

Ve muhakkak ki benim onları, Senin mağfiret etmen için her davet
edişimde, (duymamak için) parmaklarını kulaklarına tıkadılar ve
(görmemek için) elbiselerine büründüler ve (bu davranışlarında) ısrar
ettiler ve kibirlenerek büyüklük tasladılar.

71 / NUH - 8Summe innî deavtuhum cihârâ(cihâran).

Sonra muhakkak ki ben onları cehren (açıkça) davet ettim.

71 / NUH - 9Summe innî a’lentu lehum ve esrartu lehum isrârâ(isrâran).

Daha sonra da muhakkak ki ben onlara alenî olarak ilân ettim ve onlara sır olarak (tek tek çağırarak) gizli gizli de bildirdim.

71 / NUH - 10Fe kul tustagfırû rabbekum innehu kâne gaffârâ(gaffâran).

(Nuh A.S) ve dedim ki: “Artık Rabbinizden mağfiret dilediğinizi söyleyin. Muhakkak ki O; Gaffar'dır (mağfiret edendir).”

71 / NUH - 11Yursilis semâe aleykum midrârâ(midrâren).

Üzerinize bol yağmurlu olarak semayı göndersin.

71 / NUH - 12Ve yumdidkum biemvâlin ve benîne ve yec’al lekum cennâtin ve yec’al lekum enhârâ(enhâren).
Ve
size mal ve erkek çocuklar (vererek) yardım etsin. Ve sizin için
cennetler (verimli bahçeler) yapsın ve sizin için nehirler akıtsın.

71 / NUH - 13Mâ lekum lâ tercûne lillâhi vekârâ(vekâren).

(Nuh (A.S), kavmine şöyle dedi): “Siz niçin Allah'tan bir vakar (azamet, izzet ve kudret) ummuyorsunuz?”

71 / NUH - 14Ve kad halakakum etvârâ(etvâren).

Ve O, sizi halden hale (çeşitli hallerden) geçirerek yaratmıştır.

71 / NUH - 15E lem terev keyfe halakallâhu seb’a semâvâtin tıbâkâ(tıbâkan).

Görmüyor musunuz, Allah yedi kat semayı (yedi gök katını) nasıl yarattı?

71 / NUH - 16Ve cealel kamere fîhinne nûren ve cealeş şemse sirâcâ(sirâcen).

Ve Ay'ı, onların arasında (semalarda) bir nur kıldı ve Güneş'i de bir sirac (çırağ) kıldı.

71 / NUH - 17Vallâhu enbetekum minel ardı nebâtâ(nebâten).

Ve Allah, sizi yerden (topraktan) bir nebat (gibi) yetiştirdi (yarattı).

71 / NUH - 18Summe yuîdukum fîhâ ve yuhricukum ihrâcâ(ihrâcen).

Sonra sizi oraya (toprağa) döndürecek ve bir çıkarışla sizi (oradan) çıkaracak.

71 / NUH - 19Vallâhu ceale lekumul arda bisâtâ(bisâtan).

Ve Allah, arzı sizin için geniş bir mekân kıldı.

71 / NUH - 20Li teslukû minhâ subulen ficâcâ(ficâcen).

Sizin yolculuk etmeniz için, ondan geniş yollar yaptı.

71 / NUH - 21Kâle nûhun rabbi innehum asavnî vettebeû men lem yezidhu mâluhu ve veleduhû illâ hasârâ(hasâran).
(Nuh
A.S): “Rabbim, muhakkak ki onlar bana asi oldular (isyan ettiler). Ve
malı ve evlâdı kendisine hüsrandan başka bir şeyi artırmayan kimselere
tâbî oldular.” dedi.

71 / NUH - 22Ve mekerû mekren kubbârâ(kubbâren).

Ve büyük hileler kurdular.

71 / NUH - 23Ve kâlû lâ tezerunne âlihetekum ve lâ tezerrunne vedden ve lâ suvâan ve lâ yegûse ve yeûka ve nesrâ(nesren).
Ve
(birbirlerine) şöyle dediler: “Sakın kendi ilâhlarınızı (putlarınızı)
bırakmayın. Ve Vedd'i, Suvâa'yı, Yagûs'u ve Yaûka'yı ve Nesra'yi sakın
terk etmeyin.”

71 / NUH - 24Ve kad edallû kesîrâ(kesîren), ve lâ tezidiz zâlimîne illâ dalâlâ(dalâlen).

Ve (böylece) pekçoğunu dalâlette bırakmış oldular. Ve (Nuh A.S): “Zalimlerin, dalâletten başka bir şeyini artırma (zalimlerin, sapıklıklarını artır).”

71 / NUH - 25Mimmâ hatîâtihim ugrikû fe udhılû nâran fe lem yecıdû lehum min dûnillâhi ensârâ(ensâren).
Onlar
hatalarından (büyük günahlarından) dolayı boğuldular. Sonra ateşe
sokuldular. Artık kendileri için, Allah'tan başka bir yardımcı
bulamadılar.

71 / NUH - 26Ve kâle nûhun rabbi lâ tezer alel ardı minel kâfirîne deyyârâ(deyyâren).

Ve Hz. Nuh: “Rabbim, yeryüzünde kâfirlerden dolaşan bir kimse bırakma.” dedi.

71 / NUH - 27İnneke in tezerhum yudıllû ıbâdeke ve lâ yelidû illâ fâciren keffârâ(keffâre).

Muhakkak ki eğer Sen, onları (yeryüzünde) bırakırsan, Senin kullarını dalâlete düşürürler ve facir kâfirden başka (evlât) doğurmazlar.

71 / NUH - 28Rabbigfirlî ve li vâlideyye
ve li men dehale beytiye mu’minen ve lil mu’minîne vel
mu’minât(mu’minâti) ve lâ tezidiz zâlimîne illâ tebârâ(tebâren).

Rabbim, beni, annemi, babamı ve evime mü'min olarak girenleri ve mü'min
kadınları ve mü'min erkekleri mağfiret et. Zalimlere helâkından başka
bir şeyi artırma.