TAHRİM Suresi Meali

Bismillâhirrahmânirrahîm





66 / TAHRİM - 1Yâ eyyuhen nebiyyu lime tuharrimu mâ ehallallâhu lek(leke), tebtegî merdâte ezvâcik(ezvâcike), vallâhu gafûrun rahîm(rahîmun).

Ey nebî! Zevcelerinin rızasını arayarak, Allah'ın sana helâl kıldığı
şeyi sen niçin kendine haram ediyorsun? Ve Allah; Gafûr'dur, Rahîm'dir.

66 / TAHRİM - 2Kad faradallâhu lekum tehillete eymânikum, vallâhu mevlâkum, ve huvel alîmul hakîm(hakîmu).

Allah, (gereksiz) yeminlerinizi
(kefaretle) çözmenizi size farz (meşru) kılmıştır. Ve Allah, sizin
dostunuzdur ve O; Alîm'dir (en iyi bilendir), Hakîm'dir (hüküm ve
hikmet sahibidir).

66 / TAHRİM - 3Ve iz eserren nebiyyu ilâ
ba’dı ezvâcihî hadîsâ(hadîsen), fe lemmâ nebbeet bihî ve azherehullâhu
aleyhi arrefe ba’dahu ve a’rada an ba’d(ba’dın), fe lemmâ nebbeehâ bihî
kâlet men enbeeke hâzâ, kâle nebbeeniyel alîmul habîr(habîru).

Nebî, bazı zevcelerine sır olan bir sözü gizlice söylemişti. Fakat onu
(o sırrı) başkasına haber verince Allah, ona (durumu) izhar etti
(peygamberine bildirdi). (Nebî de) bazısını açıkladı ve bazısını
(bildirmekten) vazgeçti. Ona (zevcesine) onu (bunu bildiğini) haber
verdiği zaman, (zevcesi): “Bunu sana kim haber verdi?” dedi. (Nebî):
“Bana Alîm (en iyi bilen) ve Habîr (herşeyden haberdar) olan bildirdi.”
dedi.

66 / TAHRİM - 4İn tetûbâ ilâllâhi fe kad
sagat kulûbukumâ, ve in tezâherâ aleyhi fe innallâhe huve mevlâhu ve
cibrîlu ve sâlihul mû’minîn(mû’minîne), vel melâiketu ba’de zâlike
zahîr(zahîrun).

Siz ikiniz de Allah'a tövbe etseniz (ki, mutlaka etmelisiniz). Çünkü
ikinizin de kalbi kaymıştı. Ve eğer O'na (Hz. Peygamber (S.A.V)'e)
karşı yardımlaşırsanız, o taktirde muhakkak ki Allah, O; O'nun (Hz.
Peygamber (S.A.V)'in) Mevlâsı'dır, Cibril (A.S) ve mü'minlerin salih
olanları ve bunlardan başka melekler de O'na zahirdirler
(yardımcıdırlar).

66 / TAHRİM - 5Asâ rabbuhû in tallakakunne
en yubdilehû ezvâcen hayren min kunne muslimâtin mû’minâtin kânitâtin
tâibâtin âbidâtin sâihâtin seyyibâtin ve ebkârâ(ebkâren).

Eğer (o) sizi boşarsa, onun Rabbinin, onun için sizin yerinize, sizden
daha hayırlı olan müslüman (Allah'a teslim olmuş) kadınlar, mü'min
kadınlar, kanitin olan kadınlar, tövbe eden kadınlar, kul olan
kadınlar, oruç tutan kadınlar, dul ve bakire olan kadınlardan zevceler
(eşler) ile değiştirmesi umulur.

66 / TAHRİM - 6Yâ eyyuhellezîne âmenû kû
enfusekum ve ehlîkum nâren vakûduhân nâsu vel hicâretu aleyhâ
melâiketun gılâzun şidâdun lâ ya’sûnallâhe mâ emerehum ve yef’alûne mâ
yu’merûne.

Ey âmenû
olanlar (Allah'a ulaşmayı dileyenler)! Yakıtı insanlar ve taşlar olan
ateşten kendinizi ve ailenizi koruyun. Onun üzerinde çok güçlü ve çok
sert (acımasız) melekler vardır. Allah'ın onlara emrettiği şeyde,
Allah'a asi olmazlar ve emrolundukları şeyi yaparlar.

66 / TAHRİM - 7Yâ eyyuhellezîne keferû lâ ta’tezirûl yevm(yevme), innemâ tuczevne mâ kuntum ta’melûn(ta’melûne).

Ey inkâr edenler! O gün özür beyan etmeyin. Siz sadece yapmış olduğunuz şeylerin karşılığı olarak cezalandırılacaksınız.

66 / TAHRİM - 8Yâ eyyuhellezîne âmenû tûbû
ilâllâhi tevbeten nasûhâ(nasûhan), asâ rabbukum en yukeffire ankum
seyyiâtikum ve yudhilekum cennâtin tecrî min tahtihel enhâru, yevme lâ
yuhzîllâhun nebiyye vellezîne âmenû meah(meahu), nûruhum yes'â beyne
eydîhim ve bi eymânihim yekûlûne rabbenâ etmim lenâ nûrenâ vagfir lenâ,
inneke alâ kulli şey'in kadîr(kadîrun).

Ey âmenû
olanlar (Allah'a ulaşmayı dileyenler)! Allah'a Nasuh Tövbesi ile tövbe
edin! Umulur ki Rabbiniz, sizin günahlarınızı örter ve sizi altından
nehirler akan cennetlere koyar. O gün Allah, nebîleri ve O'nunla
beraber olanları mahzun etmez. Onların nurları, önlerinde ve sağlarında
koşar. “Rabbimiz, bizim nurumuzu tamamla ve bize mağfiret et
(günahlarımızı sevaba çevir). Muhakkak ki Sen, herşeye kaadirsin.”
derler.

66 / TAHRİM - 9Yâ eyyuhen nebiyyu câhidil kuffâre vel munâfikîne vagluz aleyhim, ve me’vâhum cehennem(cehennemu), ve bi’sel masîr(masîru).
Ey
nebî! Kâfirlerle ve münafıklarla cihad et. Ve onlara galiz (sert)
davran. Onların mevası (barınacağı yer) cehennemdir. Ve ne kötü varış
yeri.

66 / TAHRİM - 10Dareballâhu meselen
lillezîne keferûmreete nûhın vemreete lût(lûtın), kânetâ tahte abdeyni
min ibâdinâ sâlihayni fe hânetâhumâ fe lem yugniyâ anhumâ minallâhi
şey’en ve kîledhulen nâre mead dâhılîn(dâhilîne).

Allah, kâfirlere, Hz. Nuh'un ve Hz. Lut'un hanımını örnek verdi. İkisi
de, salih kullarımızdan iki kulumuzun (nikâhı) altındaydı. Fakat ikisi
de ihanet etti. Bu yüzden ikisine de, Allah'tan bir şeye (azaba) karşı,
onlardan (eşlerinden) bir fayda olmadı (onları kurtaramadılar). Ve
onlara: “İkiniz de ateşe girenlerle beraber (ateşe) girin.” denildi.

66 / TAHRİM - 11Ve dareballâhu meselen
lillezîne âmenûmreete fir’avn(fir’avne), iz kâlet rabbibni lî indeke
beyten fîl cenneti ve neccinî min fir’avne ve amelihî ve neccinî minel
kavmiz zâlimîn(zâlimîne).

Ve Allah, âmenû
olanlara firavunun eşini örnek verdi: “Rabbim, Senin katında cennette
benim için bir ev inşa et ve beni firavundan ve onun yaptıklarından
kurtar. Ve zalimler kavminden beni kurtar.” demişti.

66 / TAHRİM - 12Ve meryemebnete ımrânelletî
ahsanet fercehâ fe nefahnâ fîhi min rûhınâ ve saddekat bi kelimâti
rabbihâ ve kutubihî ve kânet minel kânitîn(kânitîne).

İmran'ın kızı Meryem ki, onun iffeti ahsendi. Bu sebeple onun içine
Ruhumuzdan üfledik. Ve o, Rabbinin kelimelerini ve kitaplarını tasdik
etti. Ve o, kanitin olanlardan oldu.