HAKKA Suresi Meali

Bismillâhirrahmânirrahîm





69 / HAKKA - 1El hâkkah(hâkkatu).

Hakikat (vuku bulması gerçek olan).

69 / HAKKA - 2Mel hâkkah(hâkkatu).

Hakikat (gerçek) olan (vuku bulacağı mutlak olan) nedir?

69 / HAKKA - 3Ve mâ edrâke mel hâkkah(hâkkatu).

Ve hakikat olanın (vuku bulacak olanın) ne olduğunu sana bildiren nedir?

69 / HAKKA - 4Kezzebet semûdu ve âdun bil kâriah(kâriati).

Karia'yı (korkunç olayı) Semud ve Ad (kavmi) yalanladılar.

69 / HAKKA - 5Fe emmâ semûdu fe uhlikû bit tâgıyeh(tâgıyeti).

Fakat bu sebeple Semud (kavmi) azgın (çok şiddetli) bir azapla helâk edildi.

69 / HAKKA - 6Ve emmâ âdun fe uhlikû bi rîhın sarsarin âtiyeh(âtîyetin).

Ve amma, Ad (kavmi) ise (o da) bu sebeple şiddetli dondurucu, azgın esen bir fırtına ile helâk edildi.

69 / HAKKA - 7Sehharehâ aleyhim seb’a
leyâlin ve semâniyete eyyâmin husûmen fe terel kavme fîhâ sar’â ke
ennehum a’câzu nahlin hâviyeh(hâviyetin).

(Allah), onu (fırtınayı) ardarda, 7 gece, 8 gün onların üzerine
musallat etti. Bundan sonra o kavmi orada, içi boş hurma ağacı
kütükleri gibi yerlere serilmiş görürsün.

69 / HAKKA - 8Fe hel terâ lehum min bâkıyeh(bâkıyetin).

Artık onlara ait bir bakiye (geriye kalan bir şey) var mı, görüyor musun?

69 / HAKKA - 9Ve câe fir’avnu ve men kablehu vel mu’tefikâtu bil hâtıeh(hâtıeti).
Ve
firavun ve ondan öncekiler ve şehirleri alt üst olan kimseler o büyük
hata ile geldiler (kıyâmeti, hesap vermeyi, ceza görmeyi inkâr
etmişlerdi).

69 / HAKKA - 10Fe asav resûle rabbihim fe ehazehum ahzeten râbiyeh(râbiyeten).

Böylece, Rab'lerinin Resûl'üne isyan ettiler. Bunun üzerine onları şiddetli bir yakalamayla yakaladı.

69 / HAKKA - 11İnnâ lemmâ tagal mâu hamelnâkum fîl câriyeh(câriyeti).

Muhakkak ki (tufanda) su taştığı zaman, sizi (akıp giden) gemide Biz taşıdık.

69 / HAKKA - 12Li nec’alehâ lekum tezkireten ve teıyehâ uzunun vâıyeh(vâıyetun).

Onu sizin için bir ibret kılalım ve işiten kulaklar onu bellesin diye.

69 / HAKKA - 13Fe izâ nufiha fîs sûri nefhatun vâhıdeh(vâhıdetun).

Artık sur'a tek bir üfleyişle üflendiği zaman.

69 / HAKKA - 14Ve humiletil ardu vel cibâlu fe dukketâ dekketen vâhıdeh(vâhıdeten).

Ve yeryüzü (arz) ve dağlar yerlerinden kaldırılıp, tek bir çarpışla parçalandığı zaman.

69 / HAKKA - 15Fe yevme izin vekaatil vâkıah(vâkıatu).

İşte izin günü, o vakıa (büyük olay) vuku bulmuştur.

69 / HAKKA - 16Ven şakkatis semâu fe hiye yevme izin vâhiyeh(vâhiyetun).

Ve sema yarılmıştır. Artık o, izin günü zaafa uğramıştır (dengesi bozulmuştur).

69 / HAKKA - 17Vel meleku alâ ercâihâ, ve yahmilu arşe rabbike fevkahum yevme izin semâniyeh(semâniyetun).

Ve o melek, onun (göğün) çevresi üzerindedir. Ve izin günü Rabbinin arşını üstlerinde taşıyanların sayısı sekizdir.

69 / HAKKA - 18Yevme izin tu’radûne lâ tahfâ minkum hâfiyeh(hâfiyetun).

İzin günü (Rabbinize) arz olunacaksınız. Sizden (size ait hiçbir şey) sır olarak gizli kalmaz.

69 / HAKKA - 19Fe emmâ men ûtiye kitâbehu bi yemînihî fe yekûlu hâumukreû kitâbiyeh.

O zaman kitabı (hayat filmi) sağından verilen kimse ise o zaman: “Alınız, kitabımı okuyun.” der.

69 / HAKKA - 20İnnî zanentu enniy mülâkın hısâbiyeh.

Muhakkak ki ben, hesabıma mülâki olacağımı (hesabımla karşılaşacağımı) biliyordum.

69 / HAKKA - 21Fe huve fî îşetin râdıyeh(râdıyetin).

İşte o razı olduğu bir yaşayış içindedir.

69 / HAKKA - 22Fî cennetin âliyeh(âliyetin).

Onlar yüksek bir cennettedirler.

69 / HAKKA - 23Kutûfuhâ dâniyeh(dâniyetun).

Onun olgunlaşmış meyveleri yakınlaşmış (aşağı sarkmış) durumdadır.

69 / HAKKA - 24Kulû veşrebû henîen bimâ esleftum fîl eyyâmil hâliyeh(hâliyeti).

Geçmiş günlerde yapmış olduğunuz şeyler sebebiyle (mükâfat olarak) afiyetle yeyin ve için!

69 / HAKKA - 25Ve emmâ men ûtiye kitâbehu bi şimâlihî fe yekûlu yâ leytenî lem ûte kitâbiyeh.

Ve kitabı (hayat filmi) solundan verilen kimse ise o zaman: “Keşke bana kitabım verilmeseydi.” der.

69 / HAKKA - 26Ve lem edri mâ hısâbiyeh.

Ve hesabımın ne olduğunu bilmeseydim.

69 / HAKKA - 27Yâ leytehâ kânetil kâdiyeh(kâdiyete).

Keşke o (ölünce hayatım) bitmiş olsaydı.

69 / HAKKA - 28Mâ agnâ annî mâliyeh.

Malım bana bir fayda vermedi.

69 / HAKKA - 29Heleke annî sultâniyeh.

Benim saltanatım (mal gücüm) helâk oldu.

69 / HAKKA - 30Huzûhu fe gullûh(gullûhu).

Onu tutun, sonra da onu bağlayın (kelepçeleyin)!

69 / HAKKA - 31Summel cahîme sallûh(sallûhu).

Sonra onu alevli ateşe (cehenneme) atın!

69 / HAKKA - 32Summe fî silsiletin zer’uhâ seb’ûne zirâan feslukûh(feslukûhu).

Sonra uzunluğu yetmiş arşın (zira) olan bir zincir içinde, öylece onu (cehenneme) sevkedin.

69 / HAKKA - 33İnnehu kâne lâ yu’minu billâhil azîm(azîmi).

Muhakkak ki o, Azîm olan Allah'a inanmıyordu (îmân etmiyordu).

69 / HAKKA - 34Ve lâ yahuddu alâ taâmil miskîn(miskîni).

Ve yoksullara yemek vermeye teşvik etmiyordu.

69 / HAKKA - 35Fe leyse lehul yevme hâhunâ hamîm(hamîmun).

Artık o gün, onun burada yakın bir dostu yoktur.

69 / HAKKA - 36Ve lâ taâmun illâ min gıslîn(gıslînin).

Ve kanlı irinden başka bir yemek yoktur.

69 / HAKKA - 37Lâ ye’kuluhu illel hâtiûn(hâtiûne).

Onu günahkârlardan başkası yemez.

69 / HAKKA - 38Fe lâ uksımu bima tubsırûn(tubsırûne).

Artık hayır, gördüğünüz şeylere yemin ederim.

69 / HAKKA - 39Ve mâ lâ tubsırûn(tubsırûne).

Ve görmediğiniz şeylere de (yemin ederim).

69 / HAKKA - 40İnnehu le kavlu resûlun kerîmin.

Muhakkak ki o, gerçekten Kerim Resûl'ün sözüdür.

69 / HAKKA - 41Ve mâ huve bi kavli şâirin, kalîlin mâ tu’minûn(tu’minûne).

O bir şairin sözü değildir. Ne kadar az îmân ediyorsunuz?

69 / HAKKA - 42Ve lâ bi kavli kâhin(kâhinin), kalîlen mâ tezekkerûn(tezekkerûne).

Ve bir kâhinin de sözü değildir. Ne kadar az tezekkür ediyorsunuz.

69 / HAKKA - 43Tenzîlun min rabbil âlemîn(âlemîne).

Âlemlerin Rabbi tarafından indirilmiştir.

69 / HAKKA - 44Ve lev tekavvele aleynâ ba’dal ekâvîl(ekâvîli).

Ve eğer, bazı sözleri Bize karşı uydurmuş olsaydı.

69 / HAKKA - 45Le ehaznâ minhu bil yemîn(yemîni).

Elbette onu sağından tutup alırdık (yakalardık).

69 / HAKKA - 46Summe le kata’nâ minhul vetîn(vetîne).

Sonra mutlaka onun can damarını keserdik.

69 / HAKKA - 47Fe mâ minkum min ehadin anhu hâcizîn(hâcizîne).

Ayrıca sizden hiçbiriniz ondan men edici olamaz (buna mani olamaz).

69 / HAKKA - 48Ve innehu le tezkiretun lil muttekîn(muttekîne).

Ve muhakkak ki O (Kur'ân), gerçekten muttakiler (takva sahipleri) için bir öğüttür.

69 / HAKKA - 49Ve innâ le na’lemu enne minkum mukezzibîn(mukezzibîne).

Ve muhakkak ki Biz, sizden (içinizde) tekzip edenler olduğunu (yalanlayanları) elbette biliyoruz.

69 / HAKKA - 50Ve innehu le hasretun alel kâfirîn(kâfirîne).

Ve muhakkak ki O (Kur'ân), kâfirlere elbette hasrettir.

69 / HAKKA - 51Ve innehu le hakk'ul yakîn(yakîni).

Ve muhakkak ki; O (Kur'ân), gerçekten Hakk'ul yakîn'dir (kesin olarak Hakk'ı bilmektir).

69 / HAKKA - 52Fe sebbıh bismi rabbikel azîm(azîmi).

O halde Rabbini “Azîm” ismiyle tesbih et.