HAŞR Suresi Meali

Bismillâhirrahmânirrahîm





59 / HAŞR - 1Sebbeha lillâhi mâ fîs semâvâti ve mâ fîl ard(ardı), ve huvel azîzul hakîm(hakîmu).

Göklerde ve yerde olanlar Allah'ı tesbih etti (ve etmekte). Ve O; Azîz'dir, Hakîm'dir.

59 / HAŞR - 2Huvellezî ahrecellezîne
keferû min ehlil kitâbi min diyârihim li evvelil haşr(haşri), mâ
zanentum en yahrucû ve zannû ennehum mâniatuhum husûnuhum minallâhi fe
etâhumullâhu min haysu lem yahtesibû ve kazefe fî kulûbihimur ru’be
yuhribûne buyûtehum bi eydîhim ve eydîl mû’minîne fa’tabirû yâ ulîl
ebsâr(ebsâri).

Kitap ehlinden inkâr edenleri ilk defa sürgün için diyarlarından
çıkaran O'dur. Siz, onların (diyarlarından) çıkacağını zannetmediniz.
Ve onlar da, kalelerinin Allah'tan (gelecek bir şeye) mani olacağını
sandılar. Oysa Allah, onlara hesap etmedikleri bir taraftan geldi ve
onların kalplerine korku verdi. Evlerini kendi elleriyle ve mü'minlerin
elleriyle harap ediyorlar(dı). Ey basiret sahipleri, artık ibret alın!

59 / HAŞR - 3Ve lev lâ en keteballâhu aleyhimul celâe le azzebehum fîd dunyâ, ve lehum fîl âhıreti azâbun nâr(nâri).
Ve
eğer Allah, onların üzerine (topluca) sürgün yazmamış olsaydı, onlara
mutlaka dünyada azap ederdi. Ve onlar için ahirette de ateşin azabı
vardır.

59 / HAŞR - 4Zâlike bi ennehum şâ akkûllâhe ve resûleh(resûlehu), ve men yuşâ akkıllâhe fe innallâhe şedîdul ikâb(ikâbi).
İşte
bu, onların Allah'a ve O'nun Resûl'üne muhalefet etmeleri sebebiyledir.
Ve kim Allah'a muhalefet ederse, o taktirde muhakkak ki Allah, ikabı
(cezası) şiddetli olandır.

59 / HAŞR - 5Mâ kata’tum min lînetin ev terektumûhâ kâimeten alâ usûlihâ fe bi iznillâhi ve li yuhziyel fâsikîn(fâsikîne).
Hurma
ağaçlarından kestikleriniz veya kökleri üzerinde kaim kılarak (dikili
olarak) bıraktıklarınız da ancak Allah'ın izniyledir ve bu, fasıkların
perişan olmaları içindir.

59 / HAŞR - 6Ve mâ efâ allâhu alâ
resûlihî minhum fe mâ evceftum aleyhi min haylin ve lâ rikâbin ve
lâkinnallâhe yusallitu rusulehu alâ men yeşâu, vallâhu alâ kulli şey’in
kadîr(kadîrun).

Ve onlardan (onların mallarından), Allah'ın Resûl'üne fey olarak
verdiği şey (savaşsız elde edilen ganimet) için, o zaman, onların
üzerine at ve deve koşturmadınız (savaşmadınız). Ve lâkin Allah,
resûllerini dilediklerine musallat eder. Ve Allah, herşeye kaadirdir.

59 / HAŞR - 7Mâ efâ allâhu alâ resûlihî
min ehlil kurâ fe lillâhi ve lir resûli ve lizîl kurbâ vel yetâmâ vel
mesâkîni vebnis sebîli key lâ yekûne dûleten beynel agniyâi minkum, ve
mâ âtâkumur resûlu fe huzûhu ve mâ nehâkum anhu fentehû,
vettekûllâh(vettekûllâhe), innallâhe şedîdul ikâb(ikâbi).

Allah'ın o şehir halkının (malından), resûlüne fey olarak verdiği şey
(savaşsız elde edilen ganimet), artık Allah'ın, peygamberinin, ona
yakınlığı olanların, yetimlerin ve yoksulların ve yolcularındır. (Bu)
içinizden zengin olanların arasında elden ele dolaşan bir mal (servet)
olmaması içindir. Ve resûl, size ne verdiyse o zaman onu alın. Ve o,
sizi neden nehyetti ise o taktirde ondan vazgeçin. Allah'a karşı takva
sahibi olun. Muhakkak ki Allah, ikabı (azabı) şiddetli olandır.

59 / HAŞR - 8Lil fukarâil
muhâcirînellezîne uhricû min diyârihim ve emvâlihim yebtegûne fadlen
minallâhi ve rıdvânen ve yensurûnallâhe ve resûleh(resûlehu), ulâike
humus sâdikûn(sâdikûne).

(Fey), hicret eden fakirler içindir ki onlar, yurtlarından çıkarıldılar
ve mallarından uzaklaştırıldılar. Onlar, Allah'tan fazl ve rıza
ararlar. Ve Allah'a ve O'nun Resûl'üne yardım ederler. İşte onlar,
onlar sadıklardır.

59 / HAŞR - 9Vellezîne tebevveûd dâre vel
îmâne min kablihim yuhıbbûne men hâcere ileyhim ve lâ yecidûne fî
sudûrihim hâceten mimmâ ûtû ve yû’sirûne alâ enfusihim ve lev kâne
bihim hasâsah(hasâsatun), ve men yûka şuhha nefsihî fe ulâike humul
muflihûn(muflihûne).

Ve onlardan önce (Medine'yi) yurt edinmiş olup kalplerinde îmân
yerleşmiş olanlar, kendilerine hicret eden kimseleri severler. Ve
onlara verilenlerden (dağıtılan ganimetlerden) dolayı, kendileri onlara
muhtaç olsa bile, gönüllerinde bir hacet (kaygı, haset) bulunmaz. Ve
onları kendi nefslerine tercih ederler (üstün tutarlar). Ve kim nefsini
cimrilikten korursa, o taktirde işte onlar, onlar felâha (kurtuluşa) erenlerdir.

59 / HAŞR - 10Vellezîne câû min ba’dihim
yekûlûne rabbenâgfir lenâ ve li ihvâninellezîne sebekûnâ bil îmâni ve
lâ tec’al fî kulûbinâ gıllen lillezîne âmenû rabbenâ inneke raûfun
rahîm(rahîmun).

Ve onlardan sonra gelenler: “Rabbimiz bizi ve bizden önce îmân ile
geçmiş (göç etmiş) olan kardeşlerimizi mağfiret et. Ve kalplerimizde âmenû olanlara karşı kin bırakma. Rabbimiz, muhakkak ki Sen; Rauf'sun, Rahîm'sin.” derler.

59 / HAŞR - 11E lem tere ilellezîne nâfekû
yekûlûne li ihvânihimullezîe keferû min ehlil kitâbi le in uhrictum le
nahrucenne me’akum ve lâ nutîu fî kum ehaden ebeden ve in kûtiltum le
nensurennekum, vallâhu yeşhedu innehum le kâzibûn(kâzibûne).

Nifak çıkaranları (münafıklık yapanları) görmüyor musun? Kitap
ehlinden, inkâr eden kardeşlerine: “Eğer siz gerçekten (yurdunuzdan)
çıkarılırsanız, biz de mutlaka sizinle beraber çıkarız. Sizin
aranızdaki, size karşı olan bir kimseye hiçbir zaman itaat etmeyiz. Ve
eğer sizinle savaşırlarsa, mutlaka size yardım ederiz.” derler. Ve
Allah, onların gerçekten yalancı olduklarına şahadet eder.

59 / HAŞR - 12Le in uhricû lâ yahrucûne
me’ahum ve le in kûtılû lâ yensurûnehum ve le in nesarûhum le
yuvellunnel edbâr(edbâre), summe lâ yunsarûn(yunsarûne).

Eğer gerçekten (yurtlarından) çıkarılsalar, onlarla beraber çıkmazlar.
Ve eğer gerçekten savaşsalar, onlara yardım etmezler. Ve gerçekten
onlara yardım etseler bile, mutlaka arkalarını dönerler (savaştan
kaçarlar). Sonra onlar yardım olunmazlar.

59 / HAŞR - 13Le entum eşeddu rehbeten fî sudûrihim minallâhi, zâlike bi ennehum kavmun lâ yefkahûn(yefkahûne).
Siz,
gerçekten, onların yüreklerinde korku bakımından daha şiddetlisiniz
(Allah'tan çok sizden korkuyorlar). Bu, onların (Allah'ın azametini,
kudretini) fıkıh edemeyen bir kavim olmaları sebebiyledir.

59 / HAŞR - 14Lâ yukâtilûnekum cemîan illâ
fî kuren muhassanetin ev min verâi cudur(cudurin), be’suhum beynehum
şedîd(şedîdun), tahsebuhum cemîan ve kulûbuhum şettâ, zâlike bi ennehum
kavmun lâ ya’kılûn(ya’kılûne).

Onlar, korunmuş şehir içinde veya duvarlar arkasında (surlar içinde)
olmadıkça, sizinle toplu olarak savaşamazlar. Onların kendi
aralarındaki çarpışmaları şiddetlidir. Sen onları toplu sanırsın,
(oysa) onların kalpleri dağınıktır. Bu, onların akıl etmez bir kavim
olmaları sebebiyledir.

59 / HAŞR - 15Kemeselillezîne min kablihim karîben zâkû ve bâle emrihim ve lehum azâbun elîm(elîmun).
(Onların
durumu) kendilerinden yakın zaman önce, yaptıkları işlerin sonucunu
tatmış olanların durumu gibidir. Ve onlar için acı bir azap vardır.

59 / HAŞR - 16Ke meseliş şeytâni iz kâle lil insânikfur, fe lemmâ kefere kâle innî berîun minke innî ehâfullâhe rabbel âlemîn(âlemîne).
(Münafıkların
size vaadleri), şeytanın (vaadlerinin) durumu gibidir. İnsana: “İnkâr
et (kâfir ol).” demişti. Fakat, inkâr ettiği zaman: “Muhakkak ki ben
senden uzağım, elbette ben, âlemlerin Rabbi Allah'tan korkarım.” dedi.

59 / HAŞR - 17Fe kâne âkıbetehumâ ennehumâ fîn nâri hâlideyni fîhâ, ve zâlike cezâûz zâlimîn(zâlimîne).
Böylece
ikisinin (münafıkların ve şeytanın) akıbeti orada, ateşin içinde
ebediyyen kalmak oldu. Ve işte bu, zalimlerin cezasıdır.

59 / HAŞR - 18Yâ eyyuhellezîne
âmenûttekullâhe vel tenzur nefsun mâ kad demet ligad(ligadin),
vettekûllah(vettekûllahe), innallâhe habîrun bi mâ ta’melûn(ta’melûne).

Ey âmenû
olanlar (ölmeden önce Allah'a ulaşmayı dileyenler), Allah'a karşı takva
sahibi olun! Ve her nefs, yarın için ne takdim ettiğine baksın! Ve
Allah'a karşı takva sahibi olun. Muhakkak ki Allah, yaptıklarınızdan
haberdardır.

59 / HAŞR - 19Ve lâ tekûnû kellezîne nesûllâhe fe ensâhum enfusehum, ulâike humul fâsikûn(fâsikûne).

Allah'ı unutan kimseler gibi olmayın! Böylece (Allah da) onlara, kendi nefslerini unutturdu. İşte onlar, onlar fasık olanlardır.

59 / HAŞR - 20Lâ yestevî ashâbun nâri ve ashâbul cenneh(cenneti), ashâbul cenneti humul fâizûn(fâizûne).

Ateş ehli ile cennet ehli bir (eşit) değildir. Cennet ehli; onlar, kurtuluşa erenlerdir.

59 / HAŞR - 21Lev enzelnâ hâzel kur’âne
alâ cebelin le reeytehu hâşian mutesaddian min
haşyetillâh(haşyetillâhi), ve tilkel emsâlu nadribuhâ lin nâsi
leallehum yetefekkerûn(yetefekkerûne).

Eğer Biz, bu Kur'ân'ı, dağa indirseydik, O'nu mutlaka, Allah'ın
korkusundan huşû ile boynunu bükmüş, parça parça olmuş görürdün. Ve
insanlar için bu misalleri veriyoruz. Umulur ki, böylece onlar tefekkür
ederler.

59 / HAŞR - 22Huvallâhullezî lâ ilâhe illâ huve, âlimul gaybi veş şehâdeh(şehâdeti), huver rahmânur rahîm(rahîmu).

O Allah ki, O'ndan başka İlâh yoktur. Gaybı (görünmeyeni) ve görüneni de O bilir. O; Rahmân'dır, Rahîm'dir.

59 / HAŞR - 23Huvallâhullezî lâ ilâhe illâ
huve, elmelikul kuddûsus selâmul mû’minul muheyminul azîzul cebbârul
mutekebbir(mutekebbiru), subhânallâhi ammâ yuşrikûn(yuşrikûne).

O Allah ki; O'ndan başka İlâh yoktur, Melik'tir (hükümrandır),
Kuddüs'tür (mukaddestir), Selâm'dır (selâmete erdirendir), Mü'mindir
(emniyet verendir), Müheymin'dir (koruyup gözetendir), Azîz'dir
(yücedir), Cabbar'dır (cebredendir), Mütekebbir'dir (pek büyük
olandır). Allah, şirk koşulan şeylerden münezzehtir (uzaktır).

59 / HAŞR - 24Huvallâhul hâlikul bâriûl
musavviru lehul esmâul husnâ, yusebbihu lehu mâ fîs semâvâti vel
ard(ardı) ve huvel azîzul hakîm(hakîmu).

O Allah ki; Yaratan'dır, Bâri'dir (yokken var eden), Musavvir'dir
(şekil verendir), güzel isimler O'nundur. Göklerde ve yerde olanlar
O'nu tespih eder. Ve O; Azîz'dir (yücedir), Hakîm'dir (hüküm ve hikmet
sahibidir).