SUÇ VE CEZA
KİTABIN ÖZETİ :
Dört aydır evin kirasını verememişti. Evin sahibi onu mahkemeye
verecekti. Uzun süreden beri hasta olmasına rağmen yaşlı Teteri kadının
evine gidebilirdi. Daha önceki yüksüğe 1.5 Ruble veren kadın yeni
getirdiği saate baktı ve “1.5 Ruble” dedi. Raskonikov kabul etmek
zorundaydı çünkü kata çıkana kadar kimseyle karşılaşmamıştı. Yaşlı
kadın, kız kardeşi ile beraber kalıyordu evde. Çok zengin olmasına
rağmen, kız kardeşi hiç miras bırakmayacaktı. Kız kardeşini çoğu zaman
döver, onun her işini takip etmesi gerektiğini düşünürdü.
Raskolnikov 1.5 Rubleyi aldı ve dışarı çıkıp bir meyhaneye gitti.
Marmeladov yan masada oturuyor olmasına rağmen taşınıp sohbet etmekten
kendini almamıştı. Marmeladov eşini çok seviyordu ve üç çocuğunu da;
ama çok içyordu. O kadar ki ailenin geçimi için Sonya ******lik yapmak
zorunda kalmıştı. “Ne kadar fedakar bir kız bu Sonya” diye düşünmekten
kendini almamıştı. Raskolnikov Marmeladov ‘un evine gittiklerinde eşi
haykırışla onları yumruklamaya başladı. Hep içiyordu ve evdeki 20
Rubleyi götürüp içkiye vermişti. Marmeladov Raskolnikov cebindeki 50
Kapik’i oraya bırakarak uzaklaştı. Eve geldi, yorgundu. Nastasya bir
mektup getirdi. Raskolnikov heyecanla okumaya başladı mektubu.
Annesinden gelmişti mektup. Annesi kız kardeşi Dunya’dan bahsediyordu.
Dunya, Luzhin adında çift memurluğu olan 45 yaşındaki biriyle
evlenecekti. Hem Luzhin onların eşyalarıyla beraber Petersbur’ga
gelmesi için yardım edecek, gelmelerini sağlayacaktı. Annesi, 60 mil
ötedeki tren yoluna gitmek için bir araba ayarladığını, trende ise 3
ncü sınıfta güzel bir yolculuk yaptıktan sonra Petersburg’a
gideceklerini ve onu çok özlediğini yazıyordu.
Raskolnikov “Bu evlilik olmayacak” diye düşündü. Dışarı çıktı ve birkaç
saat dolaştıktan sonra yorgun düşüp bir yerde uyukladı. Kötü bir rüya
gördükten sonra uyandı. Eve gitti. Saat 7’ye yaklaşıyordu. Saat
uygundu. Aşağıdaki baltayı alacak kimseye gözükmeden yaşlı tefeci
kadının evine gitti. İçeri girerken onu kimse görmemişti. 2 nci katta
boya yapan adamlarda onu yukarı çıkarken görmemişlerdi.
Tefeci kadının evine girdi ve ona bir kültablası uzattı. Kadın
kültablasına bakarken baltayı kafasına indirmişti. Kadının ölü bedeni
yerde yatıyordu. İçeri daldı ve dolaptan sadece rehin verilmiş, birkaç
parça altını cebine aldı. Yaşlı kadının kız kardeşiyle içeride
karşılaştı. Kızın şaşkın bakışları altında baltayla onu da öldürdü.
Doğrusu bir kişinin toplumdaki binlerce kişinin refahı ve mutluluğu
için ölmesinin bir zararı yoktu. Üstelik bu tefeci kadın çok kötü
biriydi. Kapıda birkaç kişi kapıyı vuruyorlardı. Hiç evden çıkmayan
tefeci kadının, çıkacağı tutmuştu. Raskolnikov titriyor, dışarı çıkıp
her şeyi itiraf etmek istiyordu ama yapmadı. Dışardakilerden biri
kapının içeriden sürgülü olduğunu fark etti. Yaşlı kadına bir şey
olduğunun farkına vardılar. İki kişi Kapıcıyı çağırmak için aşağı indi.
Bu kaçmak için tam fırsattı, Raskolnikov kapıyı açtı, hızla
merdivenlerden inmeye başladı, aşağıdan gürültü gelmeye başlayınca
Raskolnikov boyacıların dairesinin kapısının arkasına saklandı ve
kapıcı ile üç adam yukarı çıkınca o da dışarı çıkıp değişik bir yoldan
eve gitti. Baltayı aldığı yere bıraktı. Çok korkmuştu ve titriyordu.
Aldığı mücevherleri ve kıymetli takıları dışarıda bir yerde saklamayı
ihmal etmedi.
“2 gün geçti hala uyanmadı” diye düşünüyordu Üniversite arkadaşı
Razumikin. Doktor Zozimov hastalığı atıp kendisine geleceğini
söylüyordu. Ama Raskolnikov uyanınca arkadaşını ve doktoru isteksiz bir
vaziyette evden kovdu ve dışarı gidip bir bara oturdu. Eski gazeteleri
okurken yanına gelen bir polis memuru melenkolik ve **** bir ruh
haliyle cinayetten bahsedip, üstü kapalı her şeyi anlattı. Korktuğunu,
endişelendiğini hiç hissettirmedi.
Ertesi gün eve geldiğinde annesi ve kız kardeşi Dünya’ nın kendisini
beklediklerini gördü. Çocuğun halini gören anne şaşkınlıkla titriyordu.
Onu ertesi gün bay Luzbinin geleceği görüşmeye çağırırken korkmuştu.
Ertesi gün bay Luzbin onları ziyaret etttiğinde, Raskolnikov haklı
çıkmanın gururu ile gülüyordu. Bay Luzbin kız kardeşi çok aşağılamış,
onların fakir bir aile olduğunu değerlendirerek fazla istekte bulununca
evden kovulmuştu. Hemen ardından Raskolnikov “elveda” diyerek evden
ayrıldı. İnanamıyordum. Annesi oğlunun bu tavırla doğrusu ağlamaktan
başka yapacak bir şeyleri yoktu. Raskolnikov melenkolik halde evi
terkederken her nasılsa arkadaşı Ramuskin’e onları emanet etmeyi de
ihmal etmemişti.
Bay Marmeledov’un cenazesi için evine gittiğinde Sonya’da oradaydı
Sonya’ya karşı inanılmaz bir his içindeydi. Ailesi için Sonya’nın
yaptığı fedekarlık onun gözlerini büyülemişti. Birkaç gün boyunca
Sonya’yı düşündü ve fırsat buldukça onunla konuşmaya çalışarak geçirdi
vaktini.
Polis memuru porifiri Raskolnikov’un (Mihailovis adında genç biri
cinayeti işlediğini itiraf etmiş olmasına rağmen) cinayet işlediğini
biliyor ve onun psikolojik durumunu bildiği için, itiraf etmesi için
onu sıkıştırıyor ama tutuklamayacağını söylüyordu. Cinayeti işlediğini
Sonya’ya itiraf etmişti. Sonya’da Raskolnikov’a “gidip teslim olmasını,
yere kapanıp Allah’tan ve insanlardan özür dilemesini” istiyordu.
Sonuç olarak Raskolnikov vicdanının verdiği acıya dayanamayıp suçunu
polise itiraf etti. 1.5 yıldır Sibirya’daydı Raskolnikov. Petersburg’
a, Razumukin ve kardeşi Dunya evlenmişlerdi. Mahkeme Raskolnikov’un iyi
hali, parayı kullanmadığı, daha önceki yaşamında verimli bir üniversite
öğrenimi yaptığı, fedakar kişiliği ve kendi kendine teslim olmasından
dolayı, çok az bir cezayla 8 yıl kürek mahkumiyetine çarptırıldı.
Raskolnikov’u Sonya her gün ziyaret ediyordu. Sibirya da ailesi ile
sürekli mektuplaşan Sonya, Ramuzkin ve Dunya’nın tek haber kaynağıydı.
Raskolnikov,Sonya’nın sevgisi ile hayata bağlandı ve geleceğin
planlarını beraber hayal etmeye başladılar.
Anasayfa 
Latest images 
Perş. Ara. 17, 2009 12:53 am